|
15-03-2021 |
- Geen schending van het ne-bis-in-idem-beginsel omdat niet is gesteld of gebleken dat het feitenmateriaal waarop de onderhavige klacht is gebaseerd, ten tijde van de eerdere tuchtprocedure bij klager A bekend was dan wel in redelijkheid bij hem bekend had kunnen zijn.
- Ook klager B kan worden ontvangen in zijn klacht, omdat zijn klacht ziet op zijn eigen belang en hij ook niet eerder een klacht tegen verweerster heeft ingediend.
- Uit de drie door klagers ingebrachte clusters van e-mails, voor zover die e-mails al afkomstig zijn van verweerster, blijkt niet dat verweerster in strijd heeft gehandeld met artikel 1 RBU. Ook kan uit de e-mails niet worden afgeleid dat de door klager A gestelde schade (mede) is veroorzaakt door enig handelen of nalaten van verweerster. De diverse verwijten die klager A in zijn klacht aanvoert worden niet ondersteund door hetgeen in de e-mails is vastgelegd.
- Klager B heeft niet aannemelijk gemaakt dat enig handelen of nalaten van verweerster heeft bijgedragen aan zijn ontslag. Aan de overgelegde clusters van e-mails vallen geen aanwijzingen daarvoor te ontlenen. Omdat de ontslagbrief zelf niet is overgelegd en klager B voorts heeft nagelaten stukken uit de ontslagprocedure in te brengen, kan de Raad van Tucht verder niet beoordelen of verweerster al dan niet een aandeel heeft gehad in het ontslag van klager B. Een schending van artikel 1 RBU is op dit punt niet gebleken. Omdat klager B geen cliënt was van verweerster, kan hij niet klagen over het eventuele inhoudelijk tekortschieten van de advisering door verweerster. Ook op dit punt is schending van artikel 1 RBU niet aan de orde.
|
|
04-02-2021 |
- De klacht is binnen een redelijke termijn na het gewraakte handelen en nalaten ingediend. Klaagster heeft haar klacht niet binnen drie jaar na het gewraakte handelen ingediend, maar dan tenminste een kleine twee jaar na het verkrijgen van de informatie, waarop haar klacht is gebaseerd. Gelet op aard en inhoud van de klacht, is verweerder in voldoende mate in de gelegenheid geweest om op basis van argumenten en zonder eigen bewijsmiddelen de klacht van klaagster van een reactie te voorzien. Naar het oordeel van de Raad van Tucht zijn de verdedigingsbelangen van verweerder daarom niet zo belemmerd door de indiening van de klacht na zijn vertrek bij belastingadvieskantoor D dat daarom de Raad van Tucht de klacht niet inhoudelijk zou moeten beoordelen.
- De Raad van Tucht is van oordeel dat klaagster bij geen van de klachtonderdelen moet worden gevolgd dat verweerder tuchtrechtelijk laakbaar heeft gehandeld:
- - Bij de klacht over accountancywerkzaamheden geldt dat je als belastingadviseur in beginsel mag vertrouwen op je collega, de accountant. Dit wordt anders indien je iets vreemds of afwijkends opmerkt. In dat geval mag van een belastingadviseur worden verwacht dat hij dit bespreekt met of een vraag stelt aan de accountant.
- - De tuchtrechtelijke verantwoordelijkheid van een NOB-lid voor (ondergeschikte) medewerkers strekt zich niet uit tot medewerkers die zelf NOB-lid zijn en onder het tuchtrecht vallen.
- - Een belastingadviseur moet toestaan dat stukken in beslag worden genomen indien de FIOD daarvoor een bevel heeft verkregen. Als een belastingadviseur wordt gedwongen tot het overleggen van stukken of het afleggen van verklaringen moet hij dat doen onder protest en dit protest moet worden opgenomen in het proces-verbaal dat de FIOD-ambtenaar opstelt.
|
|
12-01-2021 |
- Een behoorlijke taakvervulling van een NOB-lid brengt mee dat hij de door een cliënt aan hem overhandigde stukken op diens verzoek retourneert, ook in het geval geen sprake is van beëindiging van de opdracht. Op het moment van de zitting waren de stukken die klager aan verweerder heeft overhandigd, ondanks een verzoek en een aanmaning daartoe, nog niet geretourneerd. Dit is in strijd met de eer en waardigheid van het beroep.
- De Raad van Tucht neemt de eerst bij conclusie van repliek ingenomen stellingen die niet voortbouwen op de eerder ingediende klacht niet in behandeling wegens strijd met de regels van een goede tuchtrechtelijke procedure. Het belang van verweerder om zich adequaat te kunnen verdedigen tegen een klacht dient zwaarder te wegen dan het belang van klager om deze klachten pas bij conclusie van repliek aan de orde te stellen, te meer omdat geen verklaring is gegeven voor het feit dat deze klachten niet in het klaagschrift aan de orde zijn gesteld.
|
|
11-01-2021 |
- De klacht is ingediend in april 2020. Voor zover het gewraakte handelen of nalaten heeft plaatsgevonden vóór het jaar 2010 is de klacht te laat ingediend en in zoverre niet-ontvankelijk (artikel 11, derde lid, Reglement Tuchtzaken).
- Een groot deel van de klachtonderdelen die zien op handelen en nalaten dat heeft plaatsgevonden in de periode tussen 2010 en april 2017 (drie jaren vóór de indiening van de klacht), is niet binnen een redelijke termijn ingediend. De klacht is daardoor in zoverre ongegrond (artikel 21, tweede lid, Reglement Tuchtzaken).
- Verweerder had op het punt van verlenging van de SPF in overleg moeten treden met klager dan wel deze ten minste daarover moeten informeren. Dit enkele verzuim is echter van onvoldoende gewicht om het oordeel te kunnen rechtvaardigen dat verweerder klachtwaardig heeft gehandeld.
|
|
08-01-2021 |
- Hoewel de klacht is ingediend binnen tien jaar na afloop van het jaar waarin het gewraakte handelen of nalaten heeft plaatsgevonden, is geen van de klachtonderdelen binnen een redelijke termijn ingediend. Klacht ongegrond op grond van artikel 21, tweede lid, van het Reglement Tuchtzaken.
- Een belastingadvieskantoor of een belastingadviseur gaat niet over het stuiten van de verjaringstermijn voor het indienen van een klacht bij de Raad van Tucht.
|
|
10-11-2020 |
- Hoewel de klacht is ingediend binnen tien jaar na afloop van het jaar waarin het gewraakte handelen of nalaten heeft plaatsgevonden, is een deel van de klachtonderdelen niet binnen een redelijke termijn ingediend. De klacht is in zoverre ongegrond.
- Niet aannemelijk is geworden dat de mensen in de cc van een e-mail niet behoorden tot de beperkte kring van personen die bij de in de e-mail behandelde onderwerpen betrokken waren en dat het ongebruikelijk dan wel ongepast was dat zij in de e-mailcorrespondentie werden betrokken. De in de e-mail gebruikte bewoordingen zijn niet dermate grievend, dat het verzenden van de e-mail met die bewoordingen klachtwaardig is.
- Bij de klachtonderdelen over specifieke facturen heeft te gelden dat klaagster, gelet op inschatting dan wel afstemming vooraf niet binnen een redelijke termijn na ontvangst van de facturen, die daarmee in overeenstemming waren en zonder voorbehoud of protest zijn betaald, afwijzend heeft gereageerd.
- Door het beperkte inzicht in de precieze aard en omvang van de werkzaamheden en de voor die werkzaamheden gedeclareerde bedragen in samenhang met de marginale toets op buitensporig declareren kan de Raad van Tucht niet beoordelen of en in hoeverre de hoogte van de facturen niet in verhouding staat tot de verrichte werkzaamheden en daarmee buitensporig is.
|
|
07-09-2020 |
- Hoewel de klacht is ingediend binnen tien jaar na afloop van het jaar waarin het gewraakte handelen of nalaten heeft plaatsgevonden, is geen van de klachtonderdelen binnen een redelijke termijn ingediend. Klacht ongegrond op grond van artikel 21, tweede lid, van het Reglement Tuchtzaken
|
|
15-04-2020 |
- In beginsel bestaat geen verplichting advies te vragen aan of overleg te voeren met een andere belastingadviseur, tenzij de cliënt dit uitdrukkelijk verzoekt.
- Het is in beginsel niet mogelijk om als belastingadviseur te klagen over de fiscale inhoud van een advies van een andere belastingadviseur. Dit is slechts anders indien het betreffende advies de belastingadviseur in diens persoonlijke belang als adviseur zou raken.
- Van tuchtrechtelijk laakbaar handelen door verweerster wegens een schending van artikel 1 van het RBU is naar het oordeel van de Raad van Tucht geen sprake.
|
|
19-03-2020 |
- Van tuchtrechtelijk laakbaar handelen door verweerder wegens een schending van artikel 12 van het RBU is naar het oordeel van de Raad van Tucht geen sprake. Verweerder heeft bij het aanvaarden van de opdracht een statement of work aan klager gestuurd waarin klager en verweerder zijn overeengekomen dat de fiscale dienstverlening zou worden uitgevoerd op basis van uren maal tarief; het is niet aannemelijk geworden dat een vast totaalbedrag van € 5.000 voor de te verrichten werkzaamheden is afgesproken; klager is via mailwisselingen voortdurend op de hoogte gehouden van de werkzaamheden en concepten werden steeds aan klager ter goedkeuring voorgelegd. Klager had kunnen en moeten begrijpen dat (ook) aan alle werkzaamheden die zijn verricht na het versturen van de eerste factuur kosten waren verbonden.
|
|
03-12-2019 |
- Van tuchtrechtelijk laakbaar handelen door verweerder wegens een schending van artikel 12 en/of artikel 14 van het RBU is naar het oordeel van de Raad van Tucht geen sprake. Verweerder heeft bij het aanvaarden van de opdracht een opdrachtbevestiging aan klaagster gestuurd waarin de verschillende uurtarieven zijn uitgesplitst; dat gaandeweg de opdracht de uurtarieven van medewerkers zijn gestegen is niet uitzonderlijk en door verweerder duidelijk in de specificaties bij de facturen verantwoord; uit de door verweerder maandelijks verzonden en gespecificeerde declaraties blijkt duidelijk hoeveel uren door wie voor welk tarief is gewerkt; het is niet aannemelijk dat een vast totaalbedrag voor de te verrichten werkzaamheden is afgesproken.
- Verweerder heeft naar het oordeel van de Raad van Tucht wel in strijd met artikel 8 van het RBU gehandeld, doordat hij te kort is geschoten in een goede inventarisatie en fiscale analyse van de complexe problematiek en onvoldoende blijk heeft gegeven van de noodzakelijke deskundigheid in deze. Hieraan doet niet af dat sommige aspecten verweerder pas gaandeweg duidelijk zijn geworden.
|
