Verplichte elektronische aangifte

Vraag van de NOB: 

In een recente Accountancynieuws wordt verwezen naar een artikel van De Hoog (WFR 2005/505), over de mogelijkheid dat de verplichting tot het doen van elektronische aangifte strijdig is met de wet. Ter nadere info: een klant van ons moet per kwartaal opgaaf van zijn ICL leveringen doen. Het programma van de Belastingdienst biedt ruimte voor 100 regels. De klant moet er 120 per kwartaal kwijt. Dat deed hij tot voor kort door er 20 per brief achteraan te sturen. Dat wordt echter nu niet meer geaccepteerd en de belastingdienst heeft de klant laten weten 'dat hij maar commerciële software moet aanschaffen'. De klant doet dat laatste maar, maar erg blij worden we er natuurlijk niet van. De vraag is derhalve of de Belastingdienst belastingplichtige kan verplichten om commerciële software aan te schaffen, als de programma's van de Belastingdienst zelf te kort schieten.

Antwoord:

De Belastingdienst stelt zich op het standpunt dat de verplichting overeenkomstig de Wet is; de verplichting is ingevoerd bij het Belastingplan 2004. Een belastingplichtige die meent dat dit anders is, kan de vraag voorleggen aan de rechter. Doet men de aangifte (deels) op papier, terwijl men geen ontheffing heeft, dan is de instructie aan de Belastingdienst om deze aangifte terug te zenden aan de indiener met de mededeling dat slechts elektronisch aangifte kan worden gedaan. De Belastingdienst biedt een basisvoorziening aan waarmee in het overgrote deel van de gevallen aangifte kan worden gedaan; het gaat daarbij om een "eenvoudige, laagdrempelige" voorziening, met het oog op de doorsnee zelfaangever. De Belastingdienst stelt zich op het (formeel-juridische) standpunt dat het niet noodzakelijk is aan elke belastingplichtige een gratis aangiftemogelijkheid ter beschikking te stellen.